Poems

सगरमाथा भन्दा अग्लो त्यो सपना पखेटा फिजाइ चन्द्रमा छुने, मेरो रहर यसै फुरफुर उड्ने यो चन्चल मन अनि…

ए साथी,कडा परिश्रम गरेर फलौँ न..फूलौँ न यही देशको मातोमा जीर्ण तन र उदास मन,पोको पारेर ओइलिन नजाउ…

प्रत्येक दिन घामको स्पर्शले मलाई बिउझाउँछ बिलाई जाने शीतको थोपाले अमूल्य जीवनको अर्थ बुझाउछ मौरीले परिश्रमी बन्न सिकाउँछ…

कति व्यस्त प्रकृति, हावा निरन्तर बहिरहेछ, घाम झुल्किरहेछ, मौसम बदलिरहेछ, ऋतु फेरिरहेछ, नदी बगिरहेछ, जुन चम्किरहेछ,

I have to do everything Before time matures I have to walk around Before my leg fractures